توسط : 
بر اساس گفته‌های سوئتون، مورخ نرون، این امپراتور رومی “هر نوع بی‌بندوباری” را انجام می‌داد، از جمله زنا با محارم تا ظلم به حیوانات و قتل. نرون آنقدر بد بود که ممکن است اولین ضد مسیح در سنت مسیحی بوده باشد. اما آیا نرون واقعاً هنگام سوختن رم، ویولن زد؟ به معنای دقیق، خیر. به معنای کمی کمتر دقیق، احتمالاً نه. به معنای بسیار آزاد، شاید.
قدمت سنت می‌گوید که نرون هنگام دیدن آتش بزرگی که در تابستان سال ۶۴ میلادی پایتخت امپراتوری‌اش را درهم پیچید، بسیار تحت تأثیر قرار گرفت و بر فراز دیوارهای شهر بالا رفت و از یک شعر حماسی اکنون گم شده درباره تخریب ترویا خواند. گفته می‌شود که او هنگام خواندن خطوطی که شعله‌های آتش را توصیف می‌کردند، به شدت گریست. سوئتون به ما می‌گوید که نرون برای مناسب بودن با موقعیت، لباس تئاتری پوشیده بود، در حالی که مورخ بعدی، دیو کاسیوس، جزئیات را اضافه کرد که نرون با “لباس نوازنده کیتارا” لباس پوشیده بود. کیتارا پیشینیان لوت بود و به نوبه خود منجر به گیتار مدرن شد.
تا اوایل قرون وسطی، سازهای زهی معمولاً تحت عنوان کلی “فیدیکولا” قرار می‌گرفتند که کلمه “ویولن” از آن گرفته شده است. ویلیام شکسپیر در قسمت اول هنری ششم به درستی ساز انتخابی نرون را شناسایی کرد، جایی که نوشت: “پلانتاژنت، من خواهم کرد؛ و مانند تو، نرون، بر لوت بنواز، و ببین شهرها می‌سوزند.”
در جایی بین آن نمایش‌نامه، که حدود سال ۱۵۹۰ نوشته شده بود، و یک نمایش‌نامه به نام “فاجعه نرون”، که در سال ۱۶۲۴ منتشر شد، لوت به ویولن تبدیل شده بود. در سال ۱۶۴۹، نمایشنامه‌نویس جورج دنیل این خط را چاپ کرد: “اجازه دهید نرون با ویولن خود مرثیه رم را بنوازد.” و از آن زمان تا به امروز، از طریق ساموئل پیپس و ساموئل جانسون تا زمان خود ما، نرون هنگام سوختن رم، ویولن زده است.
پس آیا نرون هنگام سوختن رم، ویولن زد؟ نه. نوعی. شاید. احتمالاً او هنگام رویاپردازی درباره شهر جدیدی که امیدوار بود از خاکستر آتش بوجود آید، یک پیش‌گیتار می‌نواخت. این دقیقاً همان چیزی نیست که کاری انجام ندادن است، اما نوعی رهبری قاطع نیست که ممکن است کسی انتظار داشته باشد.
