رامن نودل فوری در سال ۱۹۵۸ توسط ماموفوکو آندو اختراع شد. در زندگینامه خود، “داستان اختراع رامن فوری” (۲۰۰۲)، آندو از قدم زدن در خیابانهای اوزاکا پس از پایان جنگ جهانی دوم و دیدن صف طولانی افرادی که در سرما میلرزیدند و منتظر یک کاسه رامن بودند، یاد میکند. در آن زمان، کمبود غذا گسترده بود و آندو به خود گفت: “وقتی مردم غذا داشته باشند، صلح فرا خواهد رسید.” او تصمیم گرفت یک غذای رامن مغذی، ارزان و آسان برای تهیه اختراع کند.
آندو در یک انبار پشت خانهاش در ایکدا، ژاپن، با روشهای مختلف درست کردن، خشک کردن و طعمدار کردن رشتهها آزمایش کرد. با آزمون و خطا، او در نهایت روشی برای تهیه رشتهها با پاشیدن روی آنها سوپ مرغ و سپس سرخ کردن آنها پیدا کرد. وقتی آندو آب جوش به رشتههای سرخ شده اضافه کرد، مرطوب شدند و طعم مرغ خود را آزاد کردند. اولین کاسه رامن فوری آماده تولید بود. اگرچه محصول آندو در ابتدا گرانتر از یک فنجان رشته تازه بود، اما به دلیل تقاضا قیمت آن به تدریج کاهش یافت و رشتههای فوری به زودی همه جا حاضر شدند.
شرکت آندو، نیسّین، همچنان محصول او را به عنوان تاپ رامن و کپ نوودلز در انواع مختلف طعمها، از جمله گوشت گاو، میگو و سس سویا، میفروشد. موزه کپ نوودلز، با مکانهایی در اوزاکا و یوکوهاما، ژاپن، نه تنها به رشتهها بلکه به پشتکار و نبوغ نیز ارج مینهد.