توسط : 
بسیاری از افرادی که با آن‌ها صحبت کرده‌ام، رؤیاهای سفرشان را به تعویق می‌اندازند چون نمی‌خواهند به تنهایی سفر کنند. فکر سفر انفرادی برایشان یا بسیار دلهره‌آور است یا اصلا خوشایند به نظر نمی‌رسد. اگر می‌خواهید به خارج از کشور سفر کنید اما همراهی ندارید، به تنهایی رفتن را امتحان کنید و شجاعت به خرج دهید. در طول سفر با افراد زیادی آشنا می‌شوید: آن‌ها را به عنوان مجموعه‌ای از همراهان موقت و خوش‌گذران در نظر بگیرید.
سفر انفرادی مزایا و معایبی دارد و از نظر من، مزایا به مراتب بیشتر از معایب آن است.
مزایا:
- استقلال و کنترل: وقتی تنها سفر می‌کنید، مستقل هستید و کنترل همه چیز را در دست دارید. می‌توانید با سرعت دلخواه خود پیش بروید، کارهایی را انجام دهید که به آن‌ها علاقه دارید، هر کجا و هر زمان که دوست دارید غذا بخورید و هرجا که می‌خواهید ولخرجی کنید. لازم نیست منتظر بمانید تا همراهتان وسایلش را جمع کند و هیچ وقت سر اینکه کجا غذا بخورید یا کی به برنامه‌ی روز خاتمه دهید، بحث نمی‌کنید. به هر جایی که دلتان می‌خواهد، هر وقت که می‌خواهید می‌روید و می‌توانید زمانی که همه تابلوهای مونه برایتان تکراری شد، به سرعت از آن موزه‌ی خفه کننده خارج شوید. همچنین، برای اینکه خودتان را با شرایط وفق دهید، راحت‌تر است که یک نفر باشید تا دو نفر.
معایب:
- تنهایی: البته سفر انفرادی معایبی هم دارد. وقتی تنها هستید، همسفری برای غذا خوردن ندارید. کسی را ندارید که موقع ایستادن در صف شما را جلو بیندازد، به شما در فهمیدن برنامه‌ی اتوبوس کمک کند یا زمانی که اوضاع خراب می‌شود، با شما همدردی کند. همچنین، سفر به تنهایی معمولا گران‌تر است. با داشتن همراه، هزینه‌های اقامت در هتل کمتر می‌شود، چون هزینه‌ها تقسیم می‌شود. سایر هزینه‌ها مانند خواروبار، کتاب‌های راهنما، تاکسی، صندوق امانات و موارد دیگر نیز با تقسیم کردن، ارزان‌تر می‌شوند.
با این حال، وقتی با دیگران سفر می‌کنید، طبیعی است که روی آن‌ها تمرکز کنید؛ اینکه چقدر با هم کنار می‌آیید، اینکه آیا وقتی گفتند گرسنه نیستند، منظورش را جدی می‌گفتند یا خیر، و در نتیجه سمفونی مناظر، صداها و بوهایی که در اطرافتان وجود دارد را از دست بدهید. سفر به تنهایی به شما این امکان را می‌دهد که بیشتر در لحظه حضور داشته باشید و برای محیط اطرافتان بازتر باشید. با افراد بیشتری آشنا می‌شوید، چون به نظر می‌رسید که فردی قابل دسترس هستید و به احتمال زیاد، مهربانی غریبه‌ها را بیشتر تجربه خواهید کرد.
سفر انفرادی می‌تواند به شدت درون‌نگرانه باشد. ممکن است در همان زمان که مکان‌هایی را که تا به حال برای بازدید آن‌ها سفر کرده‌اید، کشف می‌کنید، چیزهای بیشتری در مورد خودتان نیز کشف کنید. سفر به تنهایی سرگرم‌کننده، چالش‌برانگیز، زنده و هیجان‌انگیز است. درک این موضوع که توانایی دارید تا راهنمای خودتان باشید، هیجانی است که فقط مختص به مسافران انفرادی است. سفر شما هدیه‌ای است که از طرف خودتان به خودتان می‌دهید.
سفر تنهایی بدون احساس تنهایی
برای بسیاری از افرادی که به سفر انفرادی فکر می‌کنند، تنهایی بزرگترین ترس آن‌هاست. شهرهای بزرگ می‌توانند سرد و بی‌روح باشند، زمانی که تنها کسی که می‌توانید با او صحبت کنید خودتان هستید. همچنین بیمار شدن و تنها ماندن در کشوری که کسی شما را نمی‌شناسد، می‌تواند تجربه‌ای غم‌انگیز و فلاکت‌بار باشد.
خوشبختانه، مقابله با تنهایی در مکان‌های محبوب گردشگران آسان است. به خصوص اروپا پر از مسافر و مکان‌های طبیعی برای آشنایی است، به ویژه در فصل اوج گردشگری. اینترنت نیز امکان برقراری ارتباط با افراد محلی را فراهم می‌کند که مشتاق هستند از شما در سرزمین خودشان پذیرایی کنند.
ملاقات با مردم
هر روز با افراد هم‌سفر روبرو خواهید شد. اگر در هاستل اقامت داشته باشید، یک خانواده‌ی آماده (بسیاری از هاستل‌ها برای افراد در تمام سنین راحت و دلپذیر هستند) خواهید داشت. یا می‌توانید پانسیون‌های کوچک و مهمان‌پذیرهای (B&B) خانوادگی را انتخاب کنید، جایی که صاحبان و مهمانان دیگر در حین صرف صبحانه فرصت صحبت کردن دارند. در اکثر جاذبه‌های توریستی، در یک ساعت با افراد بیشتری آشنا می‌شوید تا در یک روز در خانه‌ی خود. اگر خجالتی هستید، دوربین‌ها حتی در دوران سلفی گرفتن، ابزارهای خوبی برای شروع صحبت هستند – پیشنهاد دهید با دستگاه آن‌ها از کسی عکس بگیرید.
آشنایی با افراد در اتوبوس و قطار آسان است. هنگامی که با افراد محلی که انگلیسی صحبت می‌کنند ملاقات می‌کنید، در مورد هر چیزی از آن‌ها نظر بخواهید. لباس‌های چرک و یک دسته کارت را به خشک‌شویی ببرید و بازی با ورق تک‌نفره را به جن‌رمی تبدیل کنید. در نهایت با انبوهی لباس تمیز و مکالمات جالب روبرو خواهید شد.
یاد بگیرید که در زبان محلی «قربونت برم» بگویید. اگر با یک نوزاد قایم‌باشک بازی کنید یا برای یک کودک یک پرنده‌ی اوریگامی تا بزنید، با والدین و کودک نیز دوست خواهید شد.
در یک تور گروهی پیاده‌روی شهری شرکت کنید (راهنمای خود را بررسی کنید یا از دفتر گردشگری سوال کنید). شما در مورد شهر اطلاعات کسب خواهید کرد و با سایر مسافران نیز آشنا می‌شوید. تورهای غذا، کلاس‌های آشپزی، رویدادهای ورزشی و گشت‌وگذار نیز می‌توانند تجربیات اجتماعی عالی باشند؛ به صورت آنلاین جستجو کنید یا از هتل یا هاستل خود بپرسید. Airbnb، ToursByLocals و TravelLocal گزینه‌های خوبی را ارائه می‌دهند. افراد با علایق مشابه می‌توانند یکدیگر را در Meetup پیدا کنند، که اعضای سراسر جهان دارد و از بازدیدکنندگان در رویدادهای متنوعی مانند پیاده‌روی عکاسی، دورهمی‌های عصرانه و سفرهای اسکی آخر هفته استقبال می‌کند.
از ارتباطات رسانه‌های اجتماعی خود استفاده کنید تا ببینید آیا کسی از آشنایان شما در مقاصدی که بازدید خواهید کرد، دوست یا خانواده‌ای دارد، سپس در مورد سفر آتی خود برای آن‌ها پیامی ارسال کنید. پیوستن به یک شبکه‌ی تبادل مهمان‌نوازی را در نظر بگیرید، که می‌تواند به شما در یافتن رویدادها و اقامت رایگان کمک کند.
اگر خجالتی هستید، می‌توانید یک تور گروهی را نیز در نظر بگیرید، جایی که می‌توانید برنامه‌ریزی سفر را به یک راهنمای باتجربه واگذار کنید و از یک جمع آماده‌ی همراهان سرگرم‌کننده در سفر لذت ببرید.
غذا خوردن
در اروپا به اندازه‌ی آمریکا غذا خوردن به تنهایی رایج است و به ندرت پیش می‌آید که با نشستن به تنهایی جلب توجه کنید. اما اگر از قبل به غذا خوردن تنها در رستوران عادت ندارید، چند بار در شهر خودتان این کار را انجام دهید تا با این ایده راحت‌تر شوید. اگرچه بسیاری از مسافران تنها از غذا خوردن به تنهایی لذت می‌برند، برخی از کشورها غذاهای ویژه‌ای دارند که تجربه‌ی آن‌ها با دیگران لذت‌بخش‌تر است.
اگر احساس معاشرت دارید، در مکان‌هایی غذا بخورید که آنقدر شلوغ و پرطرفدار هستند که تمام میزها مشترک‌اند، یا از سایر مسافران تنها بپرسید که آیا دوست دارند به شما ملحق شوند. در آشپزخانه‌ی مشترک هاستل غذا بخورید؛ همیشه همراه خواهید داشت. آن را به یک مهمانی با غذاهای دست‌پخت خودتان تبدیل کنید.
شب‌ها
در شب، به‌خصوص در جاهایی مانند اروپا که مراکز شهر عمدتاً امن هستند، جادوی شهرها را تجربه کنید. در خیابان‌های روشن قدم بزنید. از رژه مردم، مغازه‌های پر جنب‌و‌جوش و بناهای تاریخی نورانی لذت ببرید. وقتی افراد زیادی در اطرافتان باشند، به طور ناخودآگاه احساس همراهی خواهید کرد. از سرگرمی‌های شبانه‌ی فراوان مانند کنسرت، فیلم و اجراها استفاده کنید. برخی شهرها تورهای شبانه ارائه می‌دهند: برای مثال می‌توانید با یک قایق‌سواری روی رودخانه، پاریس را در شب ببینید.
اگر ترجیح می‌دهید شب را در محل اقامت خود بگذرانید، اتاقی با بالکنی بگیرید که به میدان دید داشته باشد. شما صندلی ردیف اول بهترین نمایش شهر را در اختیار خواهید داشت (اگرچه ممکن است بخواهید گوش‌گیر همراه داشته باشید). رمان‌هایی بخوانید که در کشوری که از آن بازدید می‌کنید، نوشته شده‌اند. اخبار سفر را برای دوستان و خانواده‌تان پست کنید تا صبح با پاسخ‌های دوستانه از یک منطقه‌ی زمانی دیگر در نوتیفیکیشن‌های خود مواجه شوید. یاد بگیرید که از تنهایی لذت ببرید. زود بخوابید، زود بیدار شوید. در یک بازار صبحگاهی پر جنب‌و‌جوش برای خرید نان تازه خرید کنید و به مردم محلی برای صرف قهوه بپیوندید.
اقامت برای مسافران تنها
مسافران تنها برای یافتن اقامت هتلی با ارزش خوب، باید کمی بیشتر تلاش کنند. به ندرت اتاق یک نفره نصف قیمت اتاق دو نفره است. اگر یک اتاق دو نفره ۱۰۰ دلار قیمت داشته باشد، یک اتاق یک نفره معمولاً حدود ۸۰ دلار خواهد بود، که باعث می‌شود اقامت شما هر شب ۳۰ دلار نسبت به زمانی که اتاق را با کسی شریک می‌شوید، گران‌تر شود. اتاق‌های یک نفره‌ی واقعی نیز نسبتاً کمیاب هستند، بنابراین ممکن است بیشتر از آنچه دوست دارید، هزینه یک اتاق دو نفره را بپردازید.
می‌توانید از وب‌سایت‌هایی مانند Booking.com و Hotels.com برای یافتن هتل‌هایی که اقامت برای مسافران تنها ارائه می‌دهند استفاده کنید. نتایج را بر اساس اتاق‌های یک نفره‌ی واقعی با یک تخت یک نفره در محدوده‌ی قیمتی خود فیلتر کنید. پس از اینکه بهترین گزینه‌ها را انتخاب کردید، مستقیماً با هتل مورد نظر خود رزرو کنید.
هاستل‌ها از مسافران در تمام سنین استقبال می‌کنند و در کار اجاره تخت‌های تک نفره هستند. این نه تنها یک گزینه مقرون به صرفه است، بلکه راهی عالی برای ملاقات با دیگران نیز می‌باشد. هاستل‌ها گاهی اوقات اتاق‌های خصوصی نیز دارند که ممکن است ارزان‌تر از یک اتاق یک نفره در یک هتل با بودجه‌ی محدود باشد.
امنیت برای مسافران تنها
تمام مسافران باید هنگام امنیت شخصی در خارج از کشور، عقل سلیم و احتیاط به خرج دهند. برای مسافران تنها، این به معنای خوداتکایی بیشتر و آگاهی ویژه از محیط اطراف است.
از زیرکی خیابانی استفاده کنید. به خوبی آماده باشید تا مجبور نباشید مگر در صورت تمایل به کسی وابسته شوید. پول نقد، نقشه، کتاب راهنما و کتاب عبارات را به صورت محتاطانه با خود حمل کنید. با هدفمندی و سر بالا راه بروید؛ حتی زمانی که نمی‌دانید کجا می‌روید، طوری رفتار کنید که انگار می‌دانید کجا می‌روید. اگر در یک محله‌ی ناامن گم شدید، در مورد اینکه از چه کسی کمک بخواهید، باهوش باشید؛ به دنبال یک افسر پلیس یا یک خانواده بگردید، یا برای پرسیدن مسیر یا مطالعه‌ی نقشه به یک مغازه یا رستوران بروید.
در مورد حمل و نقل عمومی پیش‌قدم باشید. در تاکسی و اتوبوس و مترو همان احتیاطی را به کار ببرید که در خانه انجام می‌دهید. هنگام برنامه‌ریزی سفرهای طولانی‌مدت، حرکت و رسیدن در طول روز را در نظر بگیرید. شاید بخواهید یک روز قبل از عزیمت از ایستگاه قطار یا اتوبوس بازدید کنید تا بدانید کجاست، رسیدن به آن چقدر طول می‌کشد، آیا احساس امنیت می‌کند و چه خدماتی دارد. زمان عزیمت خود را دوباره تأیید کنید. اگر اواخر شب حرکت می‌کنید و ایستگاه اتوبوس یا قطار مشکوک به نظر می‌رسد، تا زمانی که نیاز به رفتن به ایستگاه پیدا کنید، در سالن استراحت هتل خود یا در یک کافه بمانید.
مگر اینکه به زبان محلی مسلط باشید، این واقعیت را بپذیرید که همیشه نمی‌دانید چه خبر است. اگرچه ممکن است نگران کننده به نظر برسد، اما دلیلی وجود دارد که راننده‌ی اتوبوس یونانی شما را در وسط هیچ کجا پیاده کند. این یک ایستگاه تبادلی است و یک اتوبوس دیگر ظرف چند دقیقه می‌آید. نترسید از دیگران کمک یا توضیح بخواهید، اغلب متوجه خواهید شد که افراد محلی مراقب شما هستند. با این حال، مقداری تردید سالم و تیزبینی در مکان‌های شلوغ و دورافتاده به شما کمک می‌کند تا در امان بمانید.
در ارتباط باشید. عادت کنید برنامه‌ی سفر خود را برای خانواده و دوستان در خانه به‌روز نگه دارید. قبل از خروج، در مورد برنامه‌های خود با هتلدار صحبت کنید، به خصوص در شب.
به حس درونی خود اعتماد کنید. اگر موقعیتی یا مکانی درست به نظر نمی‌رسد، آنجا را ترک کنید. بهتر است احتیاط کنید تا پشیمان شوید.
