وقتی دریانوردی هفت دریا را می کنید، از کدام آب ها عبور می کنید؟

دزدان دریایی و کشتی‌های بادبانی آن‌ها به طور قطعی با مفهوم عاشقانه هفت دریا مرتبط هستند، و از زمانی که دریانوردان باستانی در دریای مدیترانه و آب‌های خاورمیانه حرکت می‌کردند، انواع مختلفی از عبارت «قایق‌رانی در هفت دریا» وجود داشته است. اما آن هفت آب کدامند؟

فهرست قطعی توده‌های آبی که هفت دریا را تشکیل می‌دادند، از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت بود و در طول زمان تغییر می‌کرد. برای پیچیده تر کردن مسائل، هفت احتمالاً تحت اللفظی نبوده است، بلکه احتمالاً توسط برخی فرهنگ ها به عنوان پایه ای برای کلمه بسیاری استفاده شده است. (اهمیت عدد هفت ممکن است مربوط به وضعیت آن در زمان کتاب مقدس به عنوان یک عدد نمادین باشد تا هم چیزهای خوب و هم بد را نشان دهد. هفت گناه مرگبار و هفت روز در هفته وجود دارد.) برای برخی، هفت دریا به سادگی بودند. بخش هایی از مسیرهای تجاری برای دیگران، هفت دریا خلیج‌ها، خلیج‌ها، دریاها و بخش‌هایی از اقیانوس بودند. در موارد دیگر، این اصطلاح با اشاره به آبراه هایی که هم عجیب و هم دور بودند، تأثیری بر الهام بخشیدن به روح ماجراجویی داشت. “قایقرانی در هفت دریا” برای مردمی که در خاورمیانه زندگی می کنند یک چیز و برای مردم ساکن در اروپا یا شرق آسیا معنی دیگری داشت. علاوه بر این، گاهی اوقات «دریاها» حتی دریاهای واقعی هم نبودند. در نتیجه، هیچ درک جهانی واقعی از چیستی هفت دریا وجود نداشت.

خوشبختانه، فرهنگ های مختلف سوابق نسبتاً مناسبی را در مورد این موضوع حفظ کردند. هفت دریای ایرانیان از تعداد انگشت شماری از رودخانه های اصلی آسیای مرکزی و شاخه های آنها تشکیل شده بود، در حالی که دریاهای اعراب باستان بر روی آبراه های ساحلی قرار داشتند که سرزمین های حاشیه خلیج فارس را به دریای چین جنوبی متصل می کردند. طبق گزارش سرویس ملی اقیانوسی اداره ملی اقیانوسی و جوی، هفت دریای یونان باستان عبارت بودند از دریای اژه، دریای آدریاتیک، مدیترانه، دریای سیاه، سرخ و دریای خزر و خلیج فارس. با این حال، منابع دیگر ممکن است در اقیانوس هند با دریای اژه مبادله شده باشند. احتمالاً به عنوان بازتابی از رشد دانش، هفت دریای اروپاییان قرون وسطی به اقیانوس اطلس و دریاهای عربی، بالتیک، سیاه، مدیترانه، شمال و دریاهای سرخ تغییر مکان دادند. در طول دوره اکتشاف اروپا، فهرست هفت دریا دوباره تغییر کرد، این بار از چهار اقیانوس سنتی (اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام، هند و قطب شمال) به عنوان ستون فقرات فهرست، همراه با دریای مدیترانه و دریای کارائیب و دریاهای کارائیب استفاده شد. خلیج مکزیک

بین قرن نوزدهم تا امروز، هفت دریا می‌توانستند به هفت اقیانوس تغییر نام دهند، زیرا دیگر هیچ دریایی در این فهرست وجود ندارد. با این حال، انجام این کار خطر از دست دادن این همبستگی عاشقانه آشنا را به همراه خواهد داشت. البته چهار اقیانوس سنتی در اینجا نشان داده شده است و تقسیم اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام به حوضه شمالی و جنوبی آنها تعداد آنها را به شش می رساند. هفتمین بدنه آبی در این فهرست، اقیانوس قطب جنوب (اقیانوس جنوبی) است، منطقه ای از آب سرد که قاره قطب جنوب را احاطه کرده است، که اغلب با وجود مانعی از اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و هند جدا در نظر گرفته می شود. بادهای قوی و دریاهای متلاطم